پونتیاک پگاسوس؛ پرنده آتشین اما از ایتالیا(+عکس)

عصر ایران- علاقه ‌مندان به دنیای خودرو، پونتیاک را به دلیل خودروهای عضلانی کلاسیک مانند جی تی او، فایربرد و ترنس ام می ‌شناسند. این خودروها با طراحی جسورانه و قدرت انجین های 8 سیلندر بخش مهمی از تاریخ این صنعت را تعریف کردند. اما در آرشیو طراحی جنرال موتورز، اطلاعات عجیبی در رابطه با یک محصول وجود دارد که عملا چالشی به تمام ساخته های این برند محسوب می شود! در ادامه این متن درباره خودرویی می گوئیم که میزبان قلب تپنده 12 سیلندر فراری شده بود...

این خودرو که در اوایل دهه 1970 به عنوان یک خودروی مفهومی ساخته شد، ترکیبی از تناسبات خودروهای عضلانی آمریکایی و دقت مهندسی اروپایی بود. پروژه تحت هدایت بیل میچل، رئیس طراحی جنرال موتورز آغاز شد و ابتدا به عنوان یک فایربرد 1970 شروع شد، اما تغییرات گسترده‌ای در آن اعمال شد و یک موتور 12 سیلندر فراری به آن اضافه شد. موتور فراری تجربه رانندگی کاملاً متفاوتی را ارائه داد.

پونتیاک پگاسوس 12 سیلندر مدل 1971:

پگاسوس پیش از هر چیز یک فایربرد بود اما محصول نهایی به سختی شباهتی به نقطه شروع خود داشت. طراحان قسمت جلوی خودرو را تغییر دادند تا شبیه طراحی جلوپنجره معروف فراری شود، و دریچه‌ های گلگیر و یک قسمت عقب کاملاً بازطراحی شده به آن افزودند. دماغه خودرو با نورپردازی سفارشی و شیشه عقب دایره‌ای مشابه فراری جی تی سی 365 ساخته شده بود. اما پنل‌ های بدنه دستی که ساخته شده بودند، به خودرو ظاهری تصفیه‌ شده و مجسمه‌ وار بخشید.

رینگ های پره ای سیمی ظاهری اروپایی ‌تری به خودرو دادند. با وجود ریشه‌های پونتیاک، پگاسوس مانند چیزی به نظر می‌رسید که دارای ویژگی‌های بسیار بین ‌المللی ‌تر باشد.

بیل میچل عضو ارشد بخش طراحی جنرال موتورز در یکی از خلاقانه ‌ترین و رقابتی ‌ترین دوره ‌های آن بود. به عنوان معاون رئیس طراحی از 1958 تا 1977، او بر توسعه خودروهای نمادینی مانند کوروت استینگری 1963 و شورلت کامارو 1970 نظارت داشت. اما میچل همچنین علاقه شخصی زیادی به خودروهای اگزوتیک داشت، به ‌ویژه خودروهای اسپرت اروپایی. این علاقه عملا برخی از غیرمعمول‌ ترین آزمایشات طراحی جنرال موتورز را تحت تأثیر قرار داد.

در ساختار محافظه ‌کارانه جنرال موتورز، ایده ‌های رادیکال اغلب پنهان می ‌ماندند. بودجه ‌های مهندسی بیشتر بر نیازهای بازار انبوه متمرکز بودند و پروژه‌ هایی که به عنوان آزمایشی به شمار می ‌آمدند، به ندرت توجه عمومی را جلب می‌ کردند. با این حال، میچل یک خودروی مفهومی تک ‌نسخه ‌ای را سفارش داد که عضلات آمریکایی را با عملکرد ایتالیایی ترکیب می‌کرد. این خودرو تبدیل به پونتیاک پگاسوس 12 سیلندر مفهومی 1971 شد.

مشخصات انجین پگاسوس:

حجم: 4.4 لیتر

چیدمان: 12 سیلندر با زاویه 60 درجه

تنفس: طبیعی

جعبه ‌دنده: 5 سرعته دستی

خروجی: 352 اسب بخار در 7500 دور در دقیقه

گشتاور: 318 پوندفوت در 5500 دور در دقیقه

چرخ ‌های محرک: دیفرانسیل عقب

در قلب پونتیاک پگاسوس، موتور 12 سیلندر فراری کولومبو از فراری 365 GTB/4 دیتونا قرار داشت. این موتور 4.4 لیتری، 60 درجه، 352 اسب بخار در 7500 دور در دقیقه تولید می‌کند و از شش کاربراتور وبِر برای ارائه پاسخ سریع به پدال گاز استفاده می کرد. جنرال موتورز این موتور را نه تنها به دلیل اعدادش بلکه به خاطر ظرافت، دقت و ویژگی ‌های رانندگی متمایز اروپایی ‌اش انتخاب کرد.

برخلاف بیشتر خودروهای مفهومی که به انبارها می‌روند، پگاسوس همراه با میچل در سال 1977 بازنشسته شد. جنرال موتورز این حق نادر را به او داد که خودرو را با خود ببرد، امتیازی که به ‌ندرت به مدیران اجرایی بازنشسته داده می‌شود. او پس از ترک جنرال موتورز همچنان آن را رانندگی می‌کرد. پس از درگذشت میچل در سال 1988، پگاسوس به جنرال موتورز بازگشت و به مجموعه میراث این شرکت در میشیگان اضافه شد.

امروزه، این خودرو همچنان در آرشیو جنرال موتورز به‌ عنوان یک خودروی برجسته نگهداری می‌شود.

قهرمانی زودهنگام تکواندوکاران زیر ۲۱ سال ایران در جهان

بیشتر بخوانید:

پونتیاک پگاسوس: اسب بالدار جنرال موتورز (عکس)

"پگاسوس"؛ اسب بالدار فلزی!

تماشاخانه

نمره کواکبیان به دولت پزشکیان : از بیست، ۱۲ یا ۱۳ (فیلم)

غول ۸ متری در آلمان؛ سکوت ۸ متری در ایران / وقتی رابطه‌های پنهان، آمار واقعی را پنهان می‌کنند (فیلم)

فیلم های دیگر