تعطیلی مدارس؛ درمان یا فرار؟

تعطیلی‌های مکرر، تنها صورت‌مساله را موقتا پاک می کند

اولا، وزارت آموزش و پرورش باید در مدیریت مدارس و تصمیم‌گیری درباره فعالیت آن‌ها، با تکیه بر نظر متخصصان آموزشی، استقلال عمل داشته باشد و تصمیماتش صرفا تحت‌تاثیر فشار لحظه‌ای سایر دستگاه‌ها گرفته نشود. ثانیا، تجربه سال‌های اخیر نشان داده که تعطیلی‌های مکرر، تنها صورت‌مساله را موقتا پاک کرده و هرگز به حل ریشه‌ای مشکلاتی مانند آلودگی هوا منجر نشده است.

آیا تعطیل کردن مدارس، هوا را پاک کرد؟

این پرسش مطرح است که آیا تعطیل کردن مدارس، هوا را پاک کرد، کیفیت بنزین را بهبود بخشید یا صنایع را ملزم به رعایت استانداردهای زیست‌محیطی کرد؟ به نظر می‌رسد مقاومت در برابر تعطیلی‌های آسان، می‌تواند اهرم فشاری برای وادار کردن نهادهای مسوول به حل معضلات زیرساختی باشد. ازسوی دیگر، تعطیلی‌های بی‌ضابطه و مکرر، علاوه بر اختلال در روند یادگیری، به جایگاه مدرسه به عنوان کانونی با برنامه‌ریزی منظم و مسوولیت‌پذیری آسیب جدی وارد کرده است.

با این حال، حتی اگر این مقاومت اولیه وجود داشته باشد، تجربه نشان می‌دهد که درنهایت، احتمال عقب‌نشینی وزارت آموزش و پرورش زیاد است، چراکه ازسویی، اغلب والدین و دانش‌آموزان از تداوم فعالیت مدارس در شرایط دشوار استقبال نمی‌کنند و ازسوی دیگر، سابقه تصمیم‌های سلیقه‌ای و متناقض در بدنه خود آموزش و پرورش، امکان بسیج حمایت یکپارچه داخلی از چنین مواضعی را کاهش می‌دهد. افزون بر این، به نظر می‌رسد در محاسبات کلان کشور، منافع و مصالح آموزش و پرورش اغلب در اولویت‌های پایین‌تر قرار دارد.

در پایان، به نظر می‌رسد کشمکش بر سر تعطیلی مدارس، به رویارویی دو دیدگاه تبدیل شده است: از یک‌سو، نگاهی که «سلامت» را فوری‌ترین و بی‌قیدوشرط‌ترین اولویت می‌داند و ازسوی دیگر، نگاهی که بر «تداوم فرآیند آموزش» و «مسوولیت‌پذیری نهادهای ذی‌ربط برای حل معضلات ساختاری» تاکید دارد. عاقبت این چالش، نه تنها بر سلامت دانش‌آموزان که بر آینده استقلال مدیریت آموزشی نیز تاثیر خواهد گذاشت.

اشتراک گذاری :

سامانه بارشی پر قدرت امشب به ایران می‌رسد / نزدیک رودخانه‌ها نشوید / امکان وقوع سیل و آبگرفتگی شدید وجود دارد / تهران هم بارانی می‌شود (+عکس)