.png "عصر ایران")
۱۶ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۶ آذر ۱۴۰۴ - ۰۴:۳۶
تعداد کارتهای جایگاههای سوخت افزایش پیدا میکند (فیلم) ورود آدمهای خوب ممنوع!
عصبانیام از این فوتبالی که عزیزان ساختهاند. از تیم ملیای که کاپیتانش بازیکن بیباشگاه است. از لیگی که هیچ جذابیتی ندارد؛ شاید تهِ جذابیتش همان نمکپاشیهای گاهبهگاه بیرانوند باشد.
عصر ایران ؛ علی خیرآبادی - صبح اینستاگرام را باز میکنم و با ویدیویی روبهرو میشوم که در آن محمدحسین میثاقی از خوب بودن وحید هاشمیان حرف میزند. انگار هر دو میدانند اینجا، جایی برای آدمهای خوب نیست.
افسوس میخورم برای تمام پانزدهـشانزده سالی که فوتبال ایران را دنبال کردم. شاید همین است که دیگر حتی ما که با این فوتبال بزرگ شدیم، هم اعصاب دیدنش را نداریم؛ چه برسد به مردم عادی.
اسکرول میکنم و به پادکست فوتبال ۳۶۰ میرسم. مجتبی هاشمی گلایه میکند از حضور امیر قلعهنویی. میگوید تیمی که حالا اینقدر بین مردم منفور شده، روزی امیدشان بود. روزی خیابانها برای دیدن بازیهایش خلوت میشد. اما حالا انگار مردم با تیم قلعهنویی قهر کردهاند. با بغضی در گلو میگوید: «کاش قلعهنویی برود.»
من دوباره اسکرول میکنم. به نظرم خود هاشمی هم میداند برای هیچکس مهم نیست. مگر ما قلعهنویی را آوردیم که با خواسته ما برود؟
عصبانیام از این فوتبالی که عزیزان ساختهاند. از تیم ملیای که کاپیتانش بازیکن بیباشگاه است. از لیگی که هیچ جذابیتی ندارد؛ شاید تهِ جذابیتش همان نمکپاشیهای گاهبهگاه بیرانوند باشد.
هیچچیز سر جای خودش نیست. از آن حرف ناصر خان حجازی سالها گذشته، اما هنوز هم در فوتبال ایران هیچ چیز سر جای خودش نیست.
نه اینکه مدافع هاشمیان باشیم و همه تقصیرها را گردن امیر قلعهنویی بیندازیم، نه!
اما نباید کار فوتبال ما به جایی میرسید که مجری، مربی، پادکستر و تماشاگر، همگی به این نتیجه برسیم که در آن امیدی نیست.
در ترس تنهایی فوتبال ایران، چراغی روشن نمانده و هر روز اوضاع خرابتر میشود.
فرقی نمیکند طرفدار مذاکره با غرب باشید یا از آنهایی که باور دارند مشکل از خودمان است؛ حالا دیگر هیچکدامتان یا بهتر بگویم هیچکداممان با این تیم ملی و این فوتبال حال خوبی نداریم. ما از نرسیدنهای پیاپی خستهایم، و در ساختار فعلی هیچ راهی برای برونرفت نمیبینیم.
به قول حامد بهداد، «به دنبال یک معجزهایم»؛ معجزهای که بیاید و این فوتبال را نجات دهد، نقطهی روشنی به ما هدیه کند — از جنس گل به خودی مراکشیها یا از جنس گل قوچاننژاد به کره.
ما بیش از هر زمان دیگری به یک خوشی جمعی نیاز داریم، جایی که همگی با هم بخندیم؛ همان چیزی که سالها تنها فوتبال میتوانست به ما ببخشد و حالا انگار خود فوتبال هم از آن ناتوان شده است.
لینک کوتاه: کپی لینک
علی پروین: مدافع هلند دید من نمیتوانم بدوم، رفت جلو دو تا گل به ما زد آخرین آرزوی علی حاتمی چه بود؟ سقوط آزاد به سبک صدا و سیما؛ از صحبتهای فرهنگی دکتر صدر تا فحاشی خداداد عزیزی! کشورهای دارای بیشترین تعداد دیتاسنتر در سال ۲۰۲۵ + اینفوگرافی و جایگاه ایران سفر در زمان؛ «رضاخان» چند روز قبل استعفا به همراه محمدرضا پهلوی؛ سال 1320(عکس) اگر یک سر میلهای فلزی به طول ۳۰ کیلومتر را تکان دهیم، انتهای آن فوراً حرکت میکند؟ قصههای نان و نمک(68)/ عادت میکنی عزیزم! خوب میشی! محمود بصیری در ۲۸ سالگی در کنار فتحعلی اویسی؛ سال ۵۴ (عکس) سلولها چگونه موقعیت خود و نقششان در بدن را میفهمند؟ علت خفگی و گاز نخوردن ماشین پراید و پژو ۴۰۵ + راههای رفع مشکل خفگی ماشین وزیر میراث فزهنگی: بیش از یک میلیون اثر تاریخی شناختهشده در ایران وجود دارد برخی مدارس استان مرکزی یکشنبه غیرحضوری شدند رئیس سابق سازمان برنامه و بودجه: دولت منابع مالی ندارد ۱۸ کشته در حمله هوایی در میانمار ژیلا صادقی:« مدیر شبکه 3 تلویزیون با حرکت دست به من گفت: «کار خودتو ساختی»
نظرسنجی
با توجه به مشخص شدن رقبای ایران در مرحله نخست جام جهانی فوتبال، به نظر شما تیم ملی می تواند به مرحله بعدی صعود کند؟